Αστρολογία και Μουσική: Από τους Cowboys έως τους Βρετανούς «Εισβολείς»

Όπως κάθε τομέας της ανθρώπινης ζωής έτσι και η μουσική μπορεί να μελετηθεί από μια αστρολογική οπτική γωνία. Μια αστρολογική θεώρηση ρίχνει φως σε πτυχές του υπό εξέταση αντικειμένου που μπορεί να μην ήταν ορατές μέχρι πρότινος δημιουργώντας ταυτόχρονα συνδέσεις βάσει της αρχής της αναλογίας που δε θα ήταν εφικτές χωρίς την αστρολογία. Για παράδειγμα, δε θα ήταν εύκολο να κάνει κάποιος τη σύνδεση μεταξύ του στομαχιού και των ανθρώπινων συναισθημάτων αν δεν ήξερε ότι και τα δύο σχετίζονται με τη Σελήνη. Έτσι, δεν είναι τυχαίο που οι περισσότερες συναισθηματικές εκδηλώσεις, από τη μεγαλύτερη χαρά μέχρι τη μεγαλύτερη λύπη, συνδυάζονται με το «γέμισμα» ή το «άδειασμα» του στομαχιού. Όταν χαιρόμαστε, μας ανοίγει η όρεξη και θέλουμε να το γιορτάσουμε τρώγοντας και πίνοντας. Όταν είμαστε στεναχωρημένοι ή αγχωμένοι, μας κόβεται η όρεξη ή αντίθετα τρώμε ακατάσχετα. Όταν πάλι αηδιάζουμε, μας έρχεται τάση προς έμετο, ενώ, όταν εκνευριζόμαστε, πίνουμε νερό για να ηρεμήσουμε. Για κάποιον που γνωρίζει αστρολογία είναι πολύ εύκολο να καταλάβει τη σύνδεση μεταξύ στομαχιού και συναισθήματος καθώς και τα δύο αποτελούν τρόπους εκδήλωσης του ίδιου πλανήτη, της Σελήνης εν προκειμένω. Όπως η Σελήνη μεταβάλλεται μέσα στο μήνα με τη γέμιση και τη χάση της, έτσι γεμίζει και αδειάζει το στομάχι μας και μεταβάλλεται το συναίσθημά μας.  

Ο στόχος λοιπόν του παρόντος άρθρου είναι να ερμηνεύσει αστρολογικά την εξέλιξη της μουσικής από τις αρχές του 20^ου αιώνα μέχρι περίπου τα μέσα της δεκαετίας του ’60. Με τον τρόπο αυτό θα γίνει καλύτερα κατανοητή η φύση πολλών μουσικών ειδών που συνέβαλαν αποφασιστικά στη δημιουργία της μουσικής πολυφωνίας που απολαμβάνουμε σήμερα. Μουσικά είδη όπως η country, τα blues, το rockabilly, το R&B, και το rock ‘n’ roll αποτελούν αναμφισβήτητα τους θεμέλιους λίθους της σύγχρονης μουσικής και είναι αυτά που θα αναλύσουμε στην πορεία του άρθρου. Αυτό που θα υποστηρίξουμε είναι ότι η μουσική εξέλιξη των πρώτων 60 χρόνων του προηγούμενου αιώνα αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό την εξελικτική οδό του στοιχείου της γης που εκπροσωπείται από τα ζώδια του Ταύρου, της Παρθένου και του Αιγόκερω. Πιο συγκεκριμένα, θα υποστηρίξουμε ότι το πέρασμα από το ένα μουσικό είδος στο άλλο ταιριάζει με τη μετάβαση από το ένα ζώδιο της γης στο άλλο σύμφωνα με τη σειρά που έχουν στο φυσικό ζωδιακό που ξεκινά από τον Κριό και καταλήγει στους Ιχθύς. Φαίνεται δηλαδή ότι η μουσική κατά τον 20^ο αιώνα ξεκίνησε από φάση Ταύρου, μετέβη σε φάση Παρθένου και οδηγήθηκε εν τέλει σε φάση Αιγόκερω κατά τις δεκαετίες του ’50 και του ’60.

Η φάση του Ταύρου

Ας δούμε όμως πρώτα γιατί θεωρούμε το ζώδιο του Ταύρου ως το πιο κατάλληλο για να ξεκινήσουμε το μουσικό μας ταξίδι. Αν και το ζώδιο αυτό δεν είναι το μοναδικό μουσικό ή καλλιτεχνικό ζώδιο καθώς ο θεατρικός Λέων, ο αρμονικός Ζυγός και ο εικαστικός Ιχθύς σχετίζονται αντίστοιχα με το θέατρο, τη μουσική και τον κινηματογράφο, ο Ταύρος περισσότερο από όλα τα άλλα ζώδια σχετίζεται με τις φωνητικές χορδές, το τελειότερο «μουσικό όργανο» που χρησιμοποιείται σε όλα τα μουσικά ήδη που θα εξετάσουμε. Στο μουσικό μας ταξίδι λοιπόν αναφερόμαστε στην εξέλιξη όλων εκείνων των μουσικών ειδών που επενδύονταν πάντα με τραγούδι και άρα δεν κάνουμε αναφορά σε ορχηστρικά είδη μουσικής όπως είναι η κλασική μουσική, η οποία άλλωστε ξεκίνησε πολύ πριν τον 20^ο αιώνα και δεν εμπίπτει έτσι κι αλλιώς στο μουσικό δείγμα που εξετάζει το παρόν άρθρο. Επομένως, θα λέγαμε ότι σε κάθε αστρολογική προσέγγιση της επενδυμένης με τραγούδι μουσικής το ζώδιο του Ταύρου καλό είναι να θεωρείται ως η αρχή στην εξέλιξη της υπό εξέταση μουσικής. 

Ας σημειωθεί επίσης ότι θα περιοριστούμε στο γεωγραφικό χώρο των Ηνωμένων Πολιτειών δεδομένου του ότι η αποχή του κράτους αυτού από τους δύο παγκόσμιους πολέμους του 20^ου αιώνα άφησε ανεμπόδιστο τον αμερικανικό πληθυσμό να ασχοληθεί με την καλλιτεχνική και μουσική δημιουργία. Σε αντίθεση, η Μεγάλη Βρετανία, μια χώρα που συμμετείχε και στους δύο πολέμους, κατάφερε να παράγει ένα καθαρά δικό της μουσικό είδος για πρώτη φορά μόλις κατά τη δεκαετία του ’50. Μιλάμε φυσικά για τη skiffle μουσική που λόγω της οικονομικής ανέχειας που επικρατούσε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο προέβη στη χρήση καθημερινών αντικειμένων, όπως σκάφες, κούπες και χτένες, για να παράγει ήχο. Προς επίρρωση της θέσης που υποστηρίζουμε, ότι δηλαδή το ζώδιο του Ταύρου είναι καλό να θεωρείται ως η απαρχή κάθε μουσικής που επενδύεται με τραγούδι, ο Lonnie Donegan, πατέρας της skiffle, του πρώτου μουσικού είδους που παρήγε η Μεγάλη Βρετανία, ανήκε στο ζώδιο του Ταύρου (γεννημένος 29 Απριλίου 1931) και είχε μάλιστα Ερμή ανάδρομο στο ίδιο ζώδιο. Είχε έτσι την ικανότητα να σκέφτεται με ασυνήθιστα πρακτικό τρόπο και να παράγει ασυνήθιστες ιδέες γύρω από την αξιοποίηση του υλικού κόσμου και των φυσικών πόρων – ένας από τους βασικούς στόχους του ζωδίου του Ταύρου – εξ ου και η χρήση καθημερινών αντικειμένων για την παραγωγή ήχου.

Ας επιστρέψουμε όμως στην άλλη μεριά του Ατλαντικού και ας δούμε με τι μουσική βρήκε την Αμερική η αρχή του 20^ου αιώνα. Αν εξαιρέσουμε την εκκλησιαστική μουσική, αναμφίβολα τα δύο κύρια είδη που επικρατούν μέχρι τότε στην Αμερική είναι η western μουσική – τα λεγόμενα καουμπόικα τραγούδια – και η μουσική της αγγλο-κέλτικης παράδοσης που προερχόταν από τους Ευρωπαίους αποίκους οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί κυρίως γύρω από τα Απαλάχια Όρη. Το δεύτερο είδος μουσικής γίνεται μάλιστα γνωστό αργότερα ως hillbilly, ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε ως συνώνυμο της country για μια περίοδο και που έχει μάλλον υποτιμητική χροιά για τους εκπροσώπους του είδους. Εύκολα μπορεί να δει κανείς ότι τόσο τα καουμπόικα τραγούδια όσο και η παραδοσιακή hillbilly σχετίζονται άμεσα με το ζώδιο του Ταύρου, το κατεξοχήν ζώδιο της φύσης και της διαφύλαξης των παραδόσεων. Από τη μία, οι καουμπόηδες φύλαγαν αγελάδες – τι πιο ταυρίσιο από αυτό! – και από την άλλη, οι εκπρόσωποι της αγγλο-κέλτικης παράδοσης ζούσαν μέσα στη φύση και διαφύλατταν τις μουσικές παραδόσεις που είχαν φέρει μαζί τους από την Ευρώπη. Κατά τις αρχές του 20^ου αιώνα λοιπόν η μουσική των ΗΠΑ βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό σε μία πρώιμη φάση εξέλιξης που αντιστοιχεί στο ζώδιο του Ταύρου.  

Η φάση της Παρθένου

Πώς γίνεται τώρα η μετάβαση από το ζώδιο του Ταύρου στο επόμενο ζώδιο της γης, δηλαδή στην Παρθένο; Μα φυσικά με την εμφάνιση των blues και της country, δύο μουσικών ειδών που συνδέονται άμεσα με τα πιο λαϊκά, αγροτικά και εργατικά κοινωνικά στρώματα της Αμερικής. Αρχετυπικά, το ζώδιο της Παρθένου είναι το κατεξοχήν ζώδιο της υπηρεσίας, της εργασίας και της εργατικότητας και είναι γι’ αυτό το λόγο που σχετίζεται περισσότερο με τους υπηρέτες, τους δούλους, την εργατική τάξη και τους απλούς λαϊκούς ανθρώπους της βιοπάλης. Από τους μαύρους δούλους και υπηρέτες είναι άλλωστε που τραγουδήθηκαν και αγαπήθηκαν τα blues, ήδη από τα τέλη του 19^ου αιώνα, ενώ από τους λευκούς αγρότες και εργάτες τραγουδήθηκε και αγαπήθηκε η country. Αν και τα δύο αυτά μουσικά είδη δημιουργούνται λοιπόν από διαφορετικές φυλές και έχουν εν πολλοίς διαφορετική μορφή (π.χ., τα blues είχαν φυσαρμονικά ενώ η country βιολί), το περιεχόμενό τους είναι παραπλήσιο και έχει να κάνει με θεματικές της Παρθένου όπως είναι η καταπίεση και η υποτακτικότητα. Έτσι, οι εκπρόσωποι τόσο των blues όσο και της country τραγουδούσαν τον πόνο που ένιωθαν καθημερινά εξαιτίας της καταπίεσης και των περιορισμών που βίωναν οι μεν ως δούλοι και υπηρέτες και οι δε ως αγρότες και εργάτες.

Ο πατέρας των blues

Δεν είναι τυχαίο ότι πατέρας των blues θεωρείται ο John Henry, μια θρυλική μορφή μαύρου που φέρει χαρακτηριστικά Παρθένου και που έχει τη θέση λαϊκού ήρωα αμφισβητούμενης όμως ιστορικότητας. Σύμφωνα με την παράδοση, ο John Henry έζησε στο δεύτερο μισό του 19^ου αιώνα και εργαζόταν στους σιδηροδρόμους – ένα «παρθενίσιας» φύσης επάγγελμα. Η δουλειά του ήταν να ανοίγει σιδηροδρόμους σφυρηλατώντας την πέτρα ώστε να δημιουργείται ένας κοίλος χώρος μέσα στον οποίο τοποθετούνταν εκρηκτικά και ανατιναζόταν η πέτρα. Λέγεται ότι πέθανε κατά τη διάνοιξη μιας σιδηροδρομικής σήραγγας στην προσπάθειά του να συναγωνιστεί ένα ατμοκίνητο σφυρί. Τόση ήταν η ανδρεία και η ικανότητα που επέδειξε εκείνη τη μέρα ώστε κατάφερε τελικά να κερδίσει και να δείξει ότι είχε περισσότερη δύναμη και αντοχή από τη μηχανή. Όμως, η εξάντληση ήταν τέτοια που ο John Henry άφησε την τελευταία του πνοή μερικές στιγμές μετά τη νίκη του. Έτσι, η θρυλική αυτή μορφή, ένα «παρθενίσιο» πρότυπο εργατικότητας, επιμέλειας και προκοπής, έμελλε να θεωρηθεί ο πατέρας των blues και να γίνει θέμα σε πολλά blues τραγούδια ακόμα κι αν ο ίδιος δεν ήξερε μουσική.

Ο πατέρας της country

Από την άλλη, πατέρας της country θεωρείται ο Jimmy Rodgers που ήταν επίσης εργάτης στους σιδηροδρόμους. Ο ρόλος του ήταν αυτός του συντηρητή φρένων, δηλαδή το βασικό του καθήκον ήταν να βοηθάει τα τρένα να φρενάρουν και να ελέγχει την ποιότητα των φρένων. Το αρχέτυπο της Παρθένου λοιπόν σχετίζεται ξεκάθαρα με την ίδια τη γέννηση της country. Ο Jimmy Rodgers εμφανίζεται τη δεκαετία του ’20 και, σαν να μην έφτανε το παρθενίσιας φύσης επάγγελμά του, ανήκει και ο ίδιος στο ζώδιο της Παρθένου (γεννημένος στις 8 Σεπτεμβρίου 1897) έχοντας μάλιστα Δία στο ίδιο ζώδιο που προφανώς του χαρίζει πλούσια επινοητικότητα, ένα ακόμη χαρακτηριστικό της Παρθένου. Η επινοητικότητά του αυτή φαίνεται για παράδειγμα στο ότι γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που δημιουργεί το ρεφραίν, την επανάληψη δηλαδή του στίχου στα τραγούδια. Καθώς τα τραγούδια μέχρι τότε αφηγούνταν μια ιστορία χωρίς επαναλήψεις, η προσθήκη του ρεφραίν θεωρήθηκε αρχικά από πολλούς ως έλλειψη έμπνευσης (ή ως πεζή έμπνευση, που είναι μια από τις ερμηνείες ενός Δία στην Παρθένο). Το ρεφραίν όμως έμελλε να κατακλύσει τη μουσική και να γίνει βασικό χαρακτηριστικό της στιχουργίας στα τραγούδια όλων των μουσικών ειδών, μια παράδοση που συνεχίζεται αδιάλειπτα μέχρι σήμερα. 

Η επινοητικότητα του Jimmy Rodgers φαίνεται επίσης στη δημιουργία του yodel, μιας ιδιαίτερης φωνητικής τεχνικής που επίσης χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα και που περιλαμβάνει το σπάσιμο της φωνής. Πέρα φυσικά από την έντονα παρθενίσια φύση του που εξηγεί την επινοητικότητά του, η τελευταία σχετίζεται και με τον Ερμή του (κυβερνήτης της Παρθένου) που ήταν ανάδρομος. Όπως και στην περίπτωση του Lonnie Donegan που αναφέρθηκε παραπάνω και που είχε επίσης γεννηθεί με Ερμή ανάδρομο, αυτή η πλανητική συγκυρία χαρίζει στον Jimmy Rodgers την ικανότητα να παράγει ασυνήθιστες ιδέες σχετικές με θεματικές του ζωδίου όπου βρισκόταν ο Ερμής του, δηλαδή με θεματικές του Ζυγού όπως είναι η αρμονία και το μέτρο στην τέχνη. Τέλος, μία από τις θεματικές της Παρθένου είναι και η έντονη ενασχόληση με το σώμα και την υγεία, κάτι που πολλές φορές προκύπτει από την έλλειψη υγείας. Αυτό επιβεβαιώνεται στην περίπτωση του πατέρα της country ο οποίος έπασχε για πολλά χρόνια από κάποια ασθένεια, πιθανώς φυματίωση, τον πόνο της οποίας δε δίστασε να τραγουδήσει στο τραγούδι του «T. B. Blues». Η ασθένεια αυτή υπήρξε και η αιτία του θανάτου του σε ηλικία μόλις 35 ετών.

Το βασιλικό ζευγάρι της country

Η σύνδεση της country με το ζώδιο της Παρθένου δεν περιορίζεται μόνο στον πατέρα της country αλλά και σε δύο ακόμη καλλιτεχνικές μορφές που έχουν στιγματίσει την πορεία της country μουσικής. Αναφερόμαστε φυσικά στο «βασιλιά της country» Hank Williams και στη «βασίλισσα της country» Patsy Cline. Ρίχνοντας μια ματιά στις ημερομηνίες γέννησής τους αντιλαμβάνεται κανείς ότι υπάρχει μια πολύ βασική ομοιότητα μεταξύ τους: και οι δυο ανήκαν στο ζώδιο της Παρθένου!! Έτσι, ο Hank Williams γεννιέται στις 17 Σεπτεμβρίου 1923 και η Patsy Cline στις 8 Σεπτεμβρίου 1932.

Αξίζει εδώ να σημειωθούν δύο πράγματα για την περίπτωση της Patsy Cline. Από τη μία, γεννιέται την ίδια ημερομηνία με τον πατέρα της country, Jimmy Rodgers, δηλαδή στις 8 Σεπτεμβρίου. Από την άλλη, η αριθμολογική ανάλυση της ημερομηνίας γέννησης της βασίλισσας της country είναι όμοια με αυτή του βασιλιά της country: το άθροισμα των ψηφίων του αριθμού 17 από τη μέρα γέννησης του Hank Williams δίνει 8 που συμπίπτει με τη μέρα γέννησης της Patsy Cline, ενώ το άθροισμα από τη χρονολογία του δίνει 6 όπως συμβαίνει και με το άθροισμα της χρονολογίας της Cline. Μοιάζει δηλαδή σαν η «μοίρα» της Patsy Cline να ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη τόσο με τη μοίρα του Jimmy Rodgers όσο και με αυτή του Hank Williams. Ας σημειωθεί επίσης ότι και η μοίρα του Williams είχε πολλά κοινά με αυτή του Rodgers δεδομένου του ότι η αριθμολογική ανάλυση της ημερομηνίας γέννησης του πρώτου καταλήγει σε 8 (από 17) και 9 (από το μήνα γέννησης), που είναι η μέρα και ο μήνας που γεννήθηκε ο δεύτερος. 

Πράγματι, σε συμφωνία με τη θεματική περί υγείας της Παρθένου, ο Hank Williams είχε πρόβλημα υγείας όπως και ο Jimmy Rodgers. Πιο συγκεκριμένα, ο Williams γεννιέται με ένα σοβαρό πρόβλημα στη σπονδυλική στήλη με αποτέλεσμα ως παιδί να έχει διάφορους κινητικούς περιορισμούς και ως ενήλικας να υποφέρει συχνά από πόνους στην εν λόγω περιοχή. Το πρόβλημα αυτό αποτελεί έμπνευση για τη μουσική του (όπως συνέβη και με τον Rodgers) αλλά του κοστίζει και τη ζωή σε ηλικία μόλις 29 ετών. Τότε είναι που πεθαίνει από καρδιακό επεισόδιο που προκαλείται από συνδυασμό αλκοόλ και υπερβολικής δόσης μορφίνης την οποία έπαιρνε για την καταπράυνση των αφόρητων πόνων που είχε στη σπονδυλική στήλη. 

Στην περίπτωση της Patsy Cline, το πρόβλημα υγείας παρουσιάζεται μετά από αυτοκινητιστικό ατύχημα που είχε με τον ξάδερφό της το οποίο της παραμορφώνει το πρόσωπο και την υποβάλλει σε σειρά πολλαπλών πλαστικών επεμβάσεων. Σαν να μην έφτανε αυτό, η Patsy Cline πέφτει συχνά θύμα σωματικής κακοποίησης και ξυλοδαρμών από το ζηλόφθονο σύζυγό της Charlie Dick, κάτι που αποτελεί παράδειγμα του συγκερασμού της θεματικής της υγείας της Παρθένου με αυτήν της υποτακτικότητας. Τέλος, όπως ο Jimmy Rodgers και ο Hank Williams, έτσι και η  Patsy Cline πεθαίνει πολύ μικρή σε ηλικία μόλις 30 ετών. Αυτή όμως φεύγει με ακόμη πιο τραγικό τρόπο, σε αεροπορικό δυστύχημα μαζί με άλλους country καλλιτέχνες.

Μια ακόμη ομοιότητα του Williams με τον Rodgers ήταν ότι και αυτός γεννήθηκε με Ερμή ανάδρομο και μάλιστα στο ίδιο ζώδιο, δηλαδή στο Ζυγό, το ζώδιο της τέχνης και της αρμονίας! Έτσι, η επινοητικότητα της Παρθένου εντάθηκε ακόμη περισσότερο από τον ασυνήθιστο τρόπο σκέψης που χαρίζει ένας ανάδρομος Ερμής. Πράγματι, ο Williams χρησιμοποιεί ευρέως το ρεφραίν στη στιχουργική του και εξελίσσει τη φωνητική τεχνική yodel του Rodgers κάνοντάς την honky tonk. Επίσης, αφαιρεί το μπάντζο που χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε στην country και προσθέτει ρυθμούς τυμπάνου με αποτέλεσμα να γίνει πλέον πολύ διακριτός ο ήχος της country από αυτόν της bluegrass με την οποία πολλοί τη μπερδεύουν. Σημειώστε ότι η ικανότητα κατηγοριοποίησης και διάκρισης μεταξύ πραγμάτων αποτελεί ένα ακόμη χαρακτηριστικό της Παρθένου – και ο Hank Williams καταφέρνει ειδικά με την προσθήκη του μπάσου και του steel guitar να κάνει ακόμη πιο ξεχωριστό τον ήχο της country και να τον διαχωρίσει από αυτόν της bluegrass.

Bluegrass

Μια πολύ σύντομη σημείωση εδώ για τη bluegrass: αυτό είναι ένα μουσικό είδος που γεννήθηκε πλάι στην country και τα blues και ως αρχή του ορίζεται το 1932. Το όνομα το χρωστάμε στον Bill Monroe που αποτελεί μαζί με τα μέλη της οικογένειάς του τον σημαντικότερο εκπρόσωπο του είδους. Πιθανώς ο Bill Monroe εμπνεύστηκε το όνομα από τα στάχυα του Kentucky όπου γεννήθηκε τα οποία δίνουν την αίσθηση του μπλε κατά την ώρα του ηλιοβασιλέματος. Τα στάχυα είναι κάτι με το οποίο το ζώδιο της Παρθένου συχνά απεικονίζεται να κρατάει, ενώ ο Bill Monroe ήταν ο ίδιος Παρθένος (13 Σεπτεμβρίου 1911) και είχε γεννηθεί με Ερμή ανάδρομο όπως άλλωστε ο πατέρας και ο βασιλιάς της country! Εξετάζοντας λοιπόν κανείς και το μουσικό είδος της bluegrass, αντιλαμβάνεται ότι η εξέλιξη της επενδυμένης με τραγούδι μουσικής βρίσκεται ακόμη σε φάση Παρθένου κατά τη δεκαετία του ’30.  

Η πρώτη κυρία της country

Κλείνοντας τη σημείωση για τη bluegrass και έχοντας μιλήσει για τον πατέρα, το βασιλιά και τη βασίλισσα της country και τη σχέση τους με το ζώδιο και τις θεματικές της Παρθένου, ας μιλήσουμε λίγο για την «πρώτη κυρία της country» Kitty Wells και πώς αυτή, ως μια ακόμη εκπρόσωπος της country, ενσωματώνει τις θεματικές της Παρθένου. Πέρα από το ότι και η Kitty Wells ήταν Παρθένος, γεννημένη στις 30 Αυγούστου 1919, είχε επίσης Κρόνο και Αφροδίτη στο ίδιο ζώδιο. Ο πατέρας της, που αστρολογικά σηματοδοτείται από τον Ήλιο αλλά και τον Κρόνο, ήταν συντηρητής φρένων στους σιδηροδρόμους όπως ήταν άλλωστε και ο Jimmy Rodgers. Βλέπουμε εδώ για μια ακόμη φορά να επαναλαμβάνεται το μοτίβο του «παρθενίσιου» επαγγέλματος. Και η ίδια άλλωστε η Kitty Wells, ούσα γνήσια εκπρόσωπος της εργατικής τάξης, δουλεύει σε εργοστάσιο παραγωγής πουκαμίσων μέχρι που να παντρευτεί και να γίνει μάνα και νοικοκυρά. Υποταγμένη λοιπόν στη γυναικεία μοίρα της εποχής όπως την ήθελε η παρθενίσια φύση της, η Kitty Wells δυσκολεύεται πάρα πολύ να βγει στο τραγούδι και να αναγνωριστεί. 

Η ευκαιρία τής δίνεται το 1952 με αφορμή το τραγούδι «It Wasn’t God Who Made Honky-Tonk Angels» το οποίο ερμηνεύει ως απάντηση στους στίχους του country τραγουδιού «Wild Side of Life». Το τελευταίο τραγουδήθηκε από τον Hank Thompson, έναν ακόμη εκπρόσωπο του ζωδίου της Παρθένου (3 Σεπτεμβρίου 1925) που είχε και Ερμή ανάδρομο όπως ο Lonnie Donegan, ο Jimmy Rodgers, ο Hank Williams και ο Bill Monroe! Χρησιμοποιώντας λοιπόν τον ασυνήθιστο τρόπο επικοινωνίας που του χάριζε ο ανάδρομος Ερμής του, ο Hank Thompson τραγουδά τον πόνο του για τις άπιστες γυναίκες αποκαλώντας τες «Honky-Tonk Angels». Με τη σειρά της η Kitty Wells κάνοντας χρήση του Ερμή της που βρίσκεται στο θαρραλέο και ηρωικό ζώδιο του Λέοντα, τραγουδάει με παρρησία και υπερασπίζεται την τιμή των γυναικών ρίχνοντας το φταίξιμο για τις τυχόν απιστίες των γυναικών στους ίδιους τους άντρες. Έτσι, με το τραγούδι αυτό η Kitty Wells, μια ακόμη εκπρόσωπος του ζωδίου της Παρθένου, γίνεται η πρώτη γυναίκα που αναδεικνύεται ως σταρ της country, ανοίγει το δρόμο για την Patsy Cline και επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά ότι στη μουσική εξέλιξη του πρώτων 60 χρόνων του 20^ου αιώνα η country, όπως η bluegrass και τα blues άλλωστε, αντιπροσωπεύει τη φάση της Παρθένου.

Η φάση του Αιγόκερω

Πάμε να δούμε τώρα πώς τη δεκαετία του ’50 η country και τα blues ξεφεύγουν από τη φάση της Παρθένου, «ωριμάζουν» και περνάνε έτσι στη φάση του πιο ώριμου από τα ζώδια, αυτό του Αιγόκερω. Αρχετυπικά, το ζώδιο του Αιγόκερω σχετίζεται μεταξύ άλλων με την πειθαρχία, την οργάνωση και τη σταδιακή πρόοδο, με έννοιες δηλαδή που προϋποθέτουν την ύπαρξη μιας κανονικότητας, μιας συμμετρίας, μιας ευρυθμίας ή τελοσπάντων μιας ρυθμικότητας. Τα blues λοιπόν χάνουν το ελεύθερο μέτρο τους και τη φυσαρμόνικα και αποκτούν αιγοκερίσιο «ρυθμό» εξελισσόμενα σε rhythm and blues ή, για χάρη συντομίας, σε R&B. 

Ήταν φυσικά μια εκπρόσωπος του ζωδίου του Αιγόκερω που ταυτίστηκε με την προσθήκη του ρυθμού στα blues ήδη από το 1949. Ο λόγος για τη βασίλισσα του R&B Ruth Brown που γεννιέται στις 12 Ιανουαρίου 1928. Γίνεται μάλιστα γνωστή ως «Miss Rhythm» - τι πιο ταιριαστό παρατσούκλι για μια γυναίκα Αιγόκερω! Παρατηρήστε επίσης πώς τα γράμματα του μικρού της ονόματος θυμίζουν τη λέξη rhythm και πώς τα αρχικά του ονόματός της είναι R και B. Από πολλές απόψεις φαινόταν ότι η γυναίκα αυτή θα συνέδεε το όνομά της με την καινούρια και πιο ρυθμική εκδοχή των blues.

Η country από την άλλη, επηρεασμένη από τη hillbilly όπως αναφέραμε πιο πάνω, μετατρέπεται με τη σειρά της σε rockabilly. Η αντικατάσταση του βιολιού και του μπάντζο από το μπάσο οδηγεί στην επικράτηση της μπασογραμμής που μαζί με την προσθήκη της ηλεκτρικής κιθάρας και του πιάνου δίνει πολύ μεγαλύτερη έμφαση στην αιγοκερίσια ανάγκη για ρυθμό. Αυτή η καινοτομία δε θα μπορούσε να μην έχει εισαχθεί και προωθηθεί από εκπροσώπους των τεσσάρων παρορμητικών ζωδίων, των ζωδίων δηλαδή που παίρνουν την πρωτοβουλία για να εισάγουν αλλαγές. Μιλάμε φυσικά για τον Carl Perkins (Κριός, 9 Απριλίου 1932), τον Bill Haley (Καρκίνος, 6 Ιουλίου 1925), τον Jerry Lee Lewis (Ζυγός, 29 Σεπτεμβρίου 1935) και τον Elvis Presley (Αιγόκερως, 8 Ιανουαρίου 1935). Ως Κριός και άρα ως πρωτοπόρος του ζωδιακού, ο Carl Perkins αναδεικνύεται σε πατέρα του rockabilly, ειδικά μετά το τραγούδι του «Blue Suede Shoes» που αργότερα διασκευάζει ο Elvis Presley. Ας σημειωθεί ότι ο Carl Perkins είχε γεννηθεί με Ερμή ανάδρομο όπως πολλά προαναφερθέντα ονόματα που με τις πρωτότυπες και ασυνήθιστες ιδέες τους έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στην εξέλιξη της μουσικής. 

Κλείνοντας το μουσικό μας ταξίδι στο πρώτο μισό του 20^ου αιώνα, θα πρέπει να τονίσουμε ότι με την ταυτόχρονη εξέλιξη των blues σε R&B (κάτι που οδήγησε στο θάνατο των blues) και της country σε rockabilly ήταν αναμενόμενο τα δύο καινούρια μουσικά είδη να συγχωνευτούν. Το πάντρεμά τους ικανοποιεί την απόλυτη έκφραση της αιγοκερίσιας ανάγκης για ρυθμό με τη γέννηση του rock ‘n’ roll, βασιλιάς του οποίου θεωρείται ένας εκπρόσωπος πάλι του ζωδίου του Αιγόκερω. Ο λόγος φυσικά για τον Elvis Presley. Εξίσου σημαντικό ρόλο όμως στη μίξη των δύο ειδών και στην εγκαθίδρυση του απόλυτου ρυθμού, δηλαδή του rock ‘n’ roll, έπαιξαν αντίστοιχα ο Bill Haley με Σελήνη και Δία στο Αιγόκερω και ο Buddy Holly με ωροσκόπο Αιγόκερω. Μάλιστα, διασκευές τραγουδιών του Buddy Holly, όπως το «That’ll be the day» και το «Not fade away», γίνονται από τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες που αναδεικνύουν τα rock συγκροτήματα των Beatles το 1958 (ως Quarrymen ακόμα τότε) και των Rolling Stones το 1964 αντίστοιχα. 

Με τον τρόπο αυτό, η rock μουσική ξεπηδά μέσα από το rock ‘n’ roll και το ανατρέπει ριζικά σηματοδοτώντας επίσης τη λεγόμενη «βρετανική εισβολή» μέσω της οποίας τα αγγλικά συγκροτήματα των Beatles και των Rolling Stones κατακτούν τα αμερικανικά charts. Καθόλου τυχαίο που στη φάση του Αιγόκερω που αναλύουμε η αμερικανική μουσική παραγωγή υποχωρεί μπροστά στη μουσική παραγωγή μιας χώρας που ανήκει στο ζώδιο του Αιγόκερω όπως είναι η Μεγάλη Βρετανία. Μάλιστα, η ανατροπή που φέρνει η rock μουσική συμβολίζεται από δύο πλανήτες που συναντήθηκαν εκείνη την εποχή στο ουράνιο στερέωμα. Μιλάμε για τη σύνοδο Ουρανού-Πλούτωνα στο δεύτερο δεκανό της Παρθένου, αυτόν του Αιγόκερω δηλαδή, η οποία σύνοδος έφερε βαθιά ριζοσπαστικοποίηση σε θεματικές της Παρθένου που είχαν αιγοκερίσιο υπόστρωμα. Στο πλαίσιο του μουσικού ενδιαφέροντος του άρθρου μας, η σύνοδος Ουρανού-Πλούτωνα στα μέσα της δεκαετίας του ’60 φαίνεται να απεικονίζει γλαφυρά τη ριζοσπαστικοποίηση που έφερε η rock μουσική στο rock ‘n’ roll, δηλαδή στο αιγοκερίσιο πάντρεμα της εξέλιξης των «παρθενίσιων» ειδών της country και των blues.

Επίλογος

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια που ζούμε πάλι υπό την επιρροή των δύο αυτών πλανητών (σε σκληρή όψη αύξοντος τετραγώνου αυτή τη φορά) η μουσική καλείται να επανεξετάσει και ίσως να επαναφέρει είδη, φόρμες και γεγονότα που χαρακτήρισαν τα μέσα της δεκαετίας του ’60. Μήπως μιλάμε λοιπόν για μια νέα «βρετανική εισβολή»; Σαφώς, η βρετανίδα Adele αποτελεί ένα τέτοιο παράδειγμα καθώς το 2011 γίνεται η πρώτη καλλιτέχνιδα μετά τους Beatles το 1964 που πετυχαίνει να έχει ταυτόχρονα δύο singles («Rolling in the deep» και «Someone like you») στις πέντε πρώτες θέσεις των charts τόσο της Μεγάλης Βρετανίας όσο και των Ηνωμένων Πολιτειών. 

Η «εισβολή» της Adele στην Αμερική αποκορυφώνεται με το Όσκαρ που κερδίζει πέρυσι για το τραγούδι της «Skyfall» το οποίο έγραψε για την ομώνυμη ταινία της περιβόητης βρετανικής σειράς ταινιών του James Bond που ξεκίνησε το 1962, τη χρονιά δηλαδή που άρχισε η σύνοδος Ουρανού-Πλούτωνα που αναφέραμε πιο πάνω. Ας μην εκπλαγούμε λοιπόν αν το 2014 με την ταυτόχρονη ενεργοποίηση του τετραγώνου Ουρανού-Πλούτωνα από τον Δία και τον Άρη και τη μετατροπή του σε μεγάλο σταυρό δούμε τη μουσική παραγωγή της Αγγλίας να εισβάλλει ξανά στην Αμερική με πολύ δυναμικό τρόπο είτε μέσω της Adele είτε μέσω κάποιου άλλου καλλιτέχνη, ίσως μάλιστα με όχημα μια νέα ταινία του James Bond. Πιθανός υποψήφιος για το ρόλο του εισβολέα ο John Newman που με το τραγούδι του «Love me again» γίνεται ο πιο πετυχημένος βρετανός καλλιτέχνης του 2013.